[เอโคฮุน] ความสำคัญของการฝึกฝน

ครั้งก่อนได้พูดคุยเกี่ยวกับจุดอ่อนของผมในกีฬาฟุตบอล ดังนั้นผมจึงเริ่มฝึกซ้อมจริงๆ และสามารถรู้สึกถึงความสำคัญของการฝึกซ้อมได้ ความสามารถหลักของผู้รักษาประตูประกอบด้วย การป้องกัน การประสานงานการป้องกัน และการเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษ ในระดับสมัครเล่น หากสามารถป้องกันและประสานงานการป้องกันได้ดี ก็ถือว่าประสบความสำเร็จไปครึ่งทางแล้ว แต่ถ้าหากเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษได้ดีด้วยแล้ว ค่าของเขาก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีก

น่าเสียดายที่ผมมีจุดอ่อนเรื่องการเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษ เป็นจุดอ่อนมาตั้งแต่เด็กๆ อยากจะเตะให้ดีกว่านี้แต่ก็ทำไม่ได้ ถึงแม้ว่าตอนนี้โตแล้ว ปัญหานี้ก็ยังแก้ไม่ตก

สุดท้ายแล้วก็คือการฝึกซ้อม ผมไม่ค่อยได้ฝึกซ้อมการเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษเท่าไหร่ เพราะคิดว่าการป้องกันสำคัญกว่า จึงมุ่งเน้นไปที่ส่วนนี้ แต่ตอนนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว การเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษก็มีความสำคัญมากขึ้น และผมต้องพยายามที่จะเป็นบุคลากรที่เหมาะสมกับยุคสมัย เพื่อที่จะได้รับการยอมรับในด้านคุณค่าในตลาด

ช่วงนี้ผมเข้าร่วมทีมต่างๆ ในฐานะนักเตะรับเชิญ เนื่องจากไม่ใช่ทีมของผมเอง จึงทำให้ต้องระมัดระวังและตั้งใจมากขึ้น และทุกครั้งที่เตะไม่ดี ก็รู้สึกเสียใจกับทีม ถ้าผมทำได้ดีกว่านี้ ผมก็คงจะช่วยทีมได้มากขึ้น ทำให้รู้สึกผิดตัวเองอยู่บ่อยๆ

เพื่อแก้ปัญหาและเพื่อที่จะได้ลงเล่นจริง สุดท้ายแล้วก็ต้องฝึกซ้อม คนที่ไม่มีประสบการณ์ด้านการขายเลย จะสามารถโน้มน้าวใจลูกค้าและขายบริการของตัวเองได้อย่างไรโดยไม่ต้องฝึกซ้อม แน่นอนว่าถ้าเป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านการขาย ก็อาจจะปิดการขายได้ตั้งแต่การนำเสนอครั้งแรกโดยไม่ต้องฝึกซ้อม แต่โดยพื้นฐานแล้ว ควรฝึกฝนเพื่อเรียนรู้ทัศนคติ จิตใจ และวิธีการต่างๆ ในการขาย

ผมชอบสุภาษิต "守株待兔 (ซู่จูได่โถว)" มาก ความหมายของมันก็คือ นั่งอยู่ที่โคนต้นไม้แล้วรอให้กระต่ายวิ่งมาชน หมายถึงความปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ ผมเคยทำแบบนั้นกับการเตะลูกออกจากกรอบเขตโทษ ผมตระหนักอยู่เสมอว่า ไม่ควรจะทำแบบ "ซู่จูได่โถว" ในเรื่องของความสามารถในการเล่นกีฬาหรือความสามารถในการทำงาน และต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง