[เอโคฮุน] วัฒนธรรมการพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ: ความต้องการเร่งด่วนในการฟื้นฟูวัฒนธรรมที่อบอุ่น

วันหนึ่ง ประเทศของเราเริ่มปิดปากใส่กัน พูดคุยกับคนข้างๆ ก็อึดอัด ขี้เกียจ และไม่สนใจ แค่รู้สึกไม่สบายใจ ทำงานของตัวเองให้เสร็จแล้วจากไป

ชีวิตในอดีตของเราไม่เป็นเช่นนั้น เราเป็นเพื่อนบ้านที่เปิดประตูพูดคุยกัน ในตลาดมีการเจรจากับเจ้าของร้านด้วยวัฒนธรรมที่มีน้ำใจและแสดงความขอบคุณสำหรับความเมตตาเพียงเล็กน้อย และเมื่อต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาก็เห็นอกเห็นใจและช่วยเหลือกัน

ฉันคิดว่าเราเกาะกลุ่มกันแน่นขึ้นเพราะชีวิตยากลำบาก เยาวชนในปัจจุบันคงไม่มีอารมณ์ความรู้สึกหรือความทรงจำเช่นนั้น แม้ว่าคุณจะสั่งอาหารบนท้องถนน เรามักจะยืนอยู่โดยไม่รู้จักกัน และถ้าคุณพูดคุยด้วย มันก็น่ารำคาญมาก

ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ฉันได้เรียนรู้การออกเสียงภาษาอังกฤษแบบอังกฤษจากการดูช่อง Zonia ตอนนี้ฉันให้ความสำคัญกับ 'การสนทนาเล็กๆ น้อยๆ' ที่ออกมาจากที่นี่ Zonia เป็นผู้หญิงเกาหลีที่ทำงานเป็นบาริสต้าในสหราชอาณาจักร เธอมีชื่อเสียงจากการสนทนากับชาวอังกฤษที่สั่งกาแฟในร้านกาแฟ แม้ว่าจะเป็นการสนทนาเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็อบอุ่นมาก และมีการแสดงออกถึงรอยยิ้ม ความสุข และความสุขเล็กๆ น้อยๆ

ช่วงนี้ฉันกำลังดูเนื้อหา YouTube ของ Miran's Alex อยู่ Miran และ Alex สามีของเธอขายอาหารเกาหลีบนถนนในชนบทของออสเตรเลียและในตลาดวันหยุดสุดสัปดาห์ พวกเขาผูกมิตรกับชาวออสเตรเลียที่สั่งอาหาร และพูดคุยกับลูกค้าประจำเกี่ยวกับชีวิต ไม่ได้ขายอาหารที่ยอดเยี่ยม และไม่ใช่คนเก่งที่ออกมาพูดคุย

ส่วนที่น่าประทับใจที่สุดคือ ชาวออสเตรเลียที่สั่งอาหารพูดคุยกันเช่น “อาหารนี้อร่อยมาก คุณลองชิมสิ” ฉันแค่คิดถึงสิ่งนี้ เราหวังว่าวัฒนธรรมแบบนี้จะฟื้นตัวในประเทศของเรา

จากจุดหนึ่ง การแข่งขันเข้มข้นขึ้นอย่างมาก และเรากำลังคำรามกันโดยนัยแม้ว่าจะไม่ได้พูดก็ตาม ดูเหมือนว่าถ้าคุณแตะต้องฉัน ฉันจะกัดคุณ แต่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่มันไม่ใช่แบบนั้นเมื่อคุณพูดคุยกัน ฉันหวังว่าเราจะเปลี่ยนไปโดยไม่ปิดบังซึ่งกันและกัน ไม่ระมัดระวังซึ่งกันและกัน และเปิดใจ

https://www.youtube.com/@MiranAlex