[에코훈] Czy trzeba być najlepszym?

Przypadkowo zobaczyłem krótki filmik na YouTube. Jest to temat wywiadu z koreańskimi studentami i pracownikami w Stanach Zjednoczonych. Rozmówca mówił o doskonałych umiejętnościach Koreańczyków i ekstremalnej konkurencji.

To naprawdę smutna i ponura rzeczywistość. Porównując Koreę i Stany Zjednoczone, jest żal, że Koreańczycy z wybitnymi talentami nie są doceniani w Korei. Mówi się, że środowisko, w którym mogą być docenieni, istnieje w Stanach Zjednoczonych.

Jest znajomy, który chodził na Stanford na egzaminie w amerykańskiej szkole, i mówi, że miał lepsze oceny niż ten znajomy. Rozmówca mówi, że w liceum w Korei przez cały czas chodził tylko na zajęcia z matematyki i tylko raz zdobył 3 stopień. Oznacza to, że w Korei jest wiele wybitnych zasobów ludzkich, ale z powodu zaciekłej konkurencji nie mogą rozwinąć swoich umiejętności, ale w Stanach Zjednoczonych, poprzez trochę cięższą pracę niż w Korei, mogą być traktowani bardzo dobrze.

Zgodziłem się z tym w wielu kwestiach. Konkurencja w Korei zaczyna się już w wieku 5 lat. Już teraz pojawiają się przedszkola w języku angielskim i klasy nastawione na wejście na studia medyczne od najmłodszych lat. I uczymy się i dorastamy, że musimy wygrać. Musimy być lepsi od innych, nie tylko w ocenach, ale ogólnie, i musimy dobrze zarabiać. Przewyższamy sześciokąty, a także chcemy i tworzymy ośmiokątne i dziesięciokątne wybitne talenty.

Wolność zniknęła w społeczeństwie demokratycznym. Jeśli chodzi o „wolność”, o której chcę mówić, to wolność życia w zadowoleniu, bez względu na to, ile zarabiasz, co robisz i gdzie mieszkasz. Musimy iść na prestiżowy uniwersytet, iść do pracy, w której chcą nas, zdobywać pewne tytuły w odpowiednim czasie, zarabiać określoną kwotę pieniędzy, jeździć samochodem określonej marki i mieszkać w domu o określonej wielkości na zasadzie zakupu, a nie wynajmu. Pojawiła się obsesja, że musimy żyć zgodnie ze standardami, o których mówią ludzie, i społeczeństwo, w którym myślimy, że jesteśmy przegranymi i bezużytecznymi istotami, jeśli nie możemy w ten sposób żyć.

Szczerze mówiąc, jak bardzo chcemy być wspaniali w tym małym kraju. Jeśli zwrócimy uwagę na zagranicę, jest wiele osób, które żyją naprawdę różnym życiem. I jest więcej możliwości niż w naszym kraju. Dlaczego trzymamy się tylko Korei? Oczywiście, że „K” jest światowym trendem, więc przyznaję, że jest to kraj, w którym dobrze się żyje. Ale jeśli skupimy się tylko na tych kwestiach i nie spojrzymy na drugą stronę naszego życia, błędne koło się nie skończy.

Jeśli nie możesz być najlepszy, jeśli nie zarabiasz takiej kwoty pieniędzy, jeśli nie mieszkasz w takim miejscu, jeśli nie jeździsz takim samochodem, jeśli nie masz takich ubrań, życia, luksusowych przedmiotów itp. Możesz po prostu żyć bez tego. Możesz po prostu żyć w zadowoleniu. Ludzie, którzy żyją bez samochodów, ludzie mieszkający na wsi, ludzie, którzy po prostu pracują w takich i innych miejscach, ludzie, którzy zarabiają taką kwotę pieniędzy. To dobrze. Wyjazd za granicę to dobry sposób. Idąc dalej w poszukiwaniu lepszych możliwości, można znaleźć lepsze możliwości niż w Korei.

Nie musisz dążyć do szybkiego osiągnięcia. Możesz iść powoli. Nie musisz być wysoko. Chciałbym, żeby społeczeństwo patrzyło na „mnie”, a nie na „innych”.