[EkoHun] Nieumiejętność nie jest powodem do wstydu

Przez ponad 20 lat uprawiałem piłkę nożną. Na poważnie zacząłem się jej uczyć w szóstej klasie szkoły podstawowej, jako bramkarz. I nadal jestem bramkarzem.

Ale mam problem z wykopami. Bez względu na to, jak kopię, piłka nie leci daleko. To mój stary problem. Powinienem był bardziej ćwiczyć to w młodości, ale inwestowałem w technikę obrony, więc teraz, w starszym wieku, wciąż z tym się zmagam.

Już dłużej nie mogę tego tolerować. Zacząłem ćwiczyć wykopy. Postanowiłem popracować nad moimi słabościami.

To, że czegoś nie umiem, nie jest powodem do wstydu. Nie da się we wszystkim być dobrym. Ważne jest, aby rozpoznać swoje słabości i pracować nad ich poprawą.

Ale niektórzy wstydzą się swoich słabości. Wstydzą się, ale nie myślą o ich poprawie. Po prostu mija czas bez żadnego wysiłku. Nawet wyobrażają sobie, że z czasem samo się poprawi. Ja tak robiłem do tej pory.

Skoro ja nie muszę, to ktoś inny to zrobi. To frustrujące, ale najpierw trzeba ugasić pożar. Tak spędzałem czas.

Wstydliwe nie jest to, że czegoś nie potrafimy, ale wstydliwe jest to, że wiedząc o swoich słabościach, nic z tym nie robimy. A jeszcze bardziej problematyczne jest to, gdy mamy możliwość poprawy, ale tego nie robimy. To oznaka lenistwa.

W drugim roku intensywnej pracy zawodowej i powrotu do regularnych treningów piłkarskich, postaram się znaleźć swoje słabości i skupić na ich poprawie.