[EcoHun] Poza tragedią koreańskiej historii politycznej – w kierunku miłości

"Jest godzina 11:22.""Uchwała, prezydent pozwany Yoon Suk Yeol został odwołany." Oglądałem wyrok Trybunału Konstytucyjnego na parkingu iMartu z żoną. Kiedy usłyszałem ostateczne orzeczenie, naprawdę się wzruszyłem.

W ciągu 10 lat doszło do tragicznej sytuacji w historii konstytucyjnej Korei Południowej, w której dwóch prezydentów zostało poddanych impeachmentowi. To bolesna sprawa. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wiele ofiar zostało złożonych, abyśmy mogli sami wybierać prezydenta, a te ofiary przyniosły nam demokrację. To właśnie rękami naszych obywateli stworzyliśmy dzisiejszą Republikę Korei.

Jednak impeachment nastąpił z powodu błędów lub ambicji prezydenta, a Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie. Sytuacja w Korei Południowej, która była bardziej chaotyczna niż kiedykolwiek wcześniej, wydaje się w pewnym stopniu ustabilizować dzięki wyrokowi Trybunału. Czuję zarówno smutek, jak i ulgę.

W związku z tym incydentem i pełnym brzmieniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, nie należy oceniać tej sprawy jedynie na podstawie wyniku.

P.o. przewodniczącego Trybunału Konstytucyjnego Moon Hyung-bae przekazywał wiadomości na przemian do parlamentu i prezydenta. Było to niezwykle imponujące. Wyglądało to tak, jakby osoba pośrednicząca między obiema stronami karciła obie strony.

✅Wiadomość skierowana do partii opozycyjnych

W odniesieniu do partii opozycyjnych, polityka, którą rząd próbował wdrożyć, nie mogła zostać zrealizowana z powodu uchwał sprzeciwiających się jej, a partie opozycyjne jednostronnie przegłosowały politykę sprzeczną z rządem, co doprowadziło do powtarzających się żądań ponownego rozpatrzenia sprawy przez pozwanego i uchwalania ustaw. Pozwany najprawdopodobniej uważał, że samowola partii opozycyjnych paraliżuje rządy i szkodzi interesom narodowym, co wywołało u niego poczucie odpowiedzialności za konieczność zaradzenia tej sytuacji. Polityczna ocena sytuacji, że rządy są sparaliżowane, powinna być uszanowana.

Jednak trudno jest uznać konflikt między pozwanym a parlamentem za odpowiedzialność jednej ze stron, a kwestia ta powinna zostać rozwiązana zgodnie z zasadami demokracji jako problem polityczny.

Wyrażanie politycznych poglądów lub podejmowanie decyzji publicznych w tej sprawie powinno odbywać się w granicach zgodnych z konstytucyjnymi gwarancjami demokracji.

Parlament powinien szanować poglądy mniejszości i dążyć do osiągnięcia porozumienia poprzez dialog i kompromisy, zakładając tolerancję i powściągliwość w relacjach z rządem.

✅Wiadomość skierowana do pozwanego

Pozwany również powinien był szanować parlament jako partnera w współrządzeniu. Jednakże pozwany potraktował parlament jako podmiot wykluczony, co stanowi podważenie podstaw demokracji i jest trudne do pogodzenia z demokracją. Nawet jeśli pozwany uważał działania parlamentu za przejaw tyranii większości, powinien był zadbać o realizację mechanizmów kontroli i równowagi przewidzianych w konstytucji.

Pozwany miał okazję przekonać obywateli do poparcia jego rządów w wyborach parlamentarnych, które odbyły się około dwóch lat po objęciu urzędu. Jednakże nawet jeśli wynik nie był zgodny z zamierzeniami pozwanego, nie powinien był podejmować prób ignorowania woli obywateli, którzy poparli partie opozycyjne. Jako prezydent wszystkich obywateli, naruszył swój obowiązek zjednoczenia społeczeństwa, wykraczając poza swoich zwolenników. Zignorował swój obowiązek ochrony konstytucji i poważnie zdradził zaufanie obywateli Republiki Korei, którzy są suwerennym podmiotem demokratycznej republiki.

Posłowie i partie polityczne mówią, że działają dla dobra swoich partii, ale w gruncie rzeczy powinni działać dla dobra obywateli. Kluczem jest demokracja. Podstawą demokracji są obywatele, a działania prowadzące do ich dezorientacji należy unikać.

Nawet jeśli interesy partii są takie, to nie należy ich realizować, jeśli są sprzeczne z interesami obywateli. Najważniejszym obowiązkiem jest dążenie do spełnienia woli obywateli, nawet jeśli oznacza to koniec kadencji parlamentarnej lub kariery politycznej.

Zarówno parlament, jak i prezydent ponoszą odpowiedzialność. Mam nadzieję, że w przyszłości będą oni z całych sił dążyć do sprawowania rządów w oparciu o wartości pojednania, troski, tolerancji i miłości, kierując się dobrem obywateli i interesami narodowymi.